“MAN TO MAN” !

“MAN  TO  MAN” !

Η κοπή πίττας και ο αγώνας των “Φίλων Ανεμοπτερισμού Βουνού”

Με μεγάλη επιτυχία, αρκετή προσέλευση κόσμου (συμμετεχόντων και κοινού), πολύ κέφι και πολύ καλή οργάνωση, έγινε η κοπή της πίττας και ο αγώνας των “Φίλων Ανεμοπτερισμού Βουνού”, στο Κερατοβούνι, στην περιοχή της Κερατέας.

Το γεγονός αποκτά μεγαλύτερη αξία από την στιγμή που οργανώθηκε από μια παρέα φίλων που αγαπούν –με πάθος ομολογουμένως- αυτόν τον τομέα του αερομοντελισμού και όχι από κάποιο οργανωμένο σωματείο ή σύλλογο κλπ.

Μια άποψη του κόσμου που παραβρέθηκε στην γιορτή των “Φίλων Ανεμοπτερισμού Βουνού”. Το θέαμα ήταν τόσο καλό, που σίγουρα έχασαν όσοι δεν ήρθαν!

Ψυχή της εκδήλωσης ήταν και φέτος ο κ. Απ. Γαδετσάκης από τα Τρίκαλα, ο οποίος σε συνεργασία με τον παλιό αερομοντελιστή  (και από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του αερομοντελισμού στην Ελλάδα) κ. Κώστα Παπαδόπουλο  και τους κ. Κ. Αρβανιτάκη, Κ. Ζαπαντιώτη και Μιχ. Πετμεζάκη, διοργάνωσαν με μεράκι, κόπο και προσωπικά έξοδα αυτή την εκδήλωση.

Δεξιά στη φωτογραφία φαίνεται ο κ. Κ.Παπαδόπουλος που ετοιμάζεται να δοκιμάσει την τεράστια πτέρυγα του με τα 2 μοτέρ, που κρατά ο βοηθός του. Συν-διοργανωτής της εκδήλωσης, συμμετέχει στηρίζοντας, σχεδόν όλες τις αερομοντελιστικές εκδηλώσεις.

Οι εκ των διοργανωτών της εκδήλωσης, αριστερά ο κ. Κ. Ζαπαντιώτης και δεξιά ο κ. Μιχ. Πετμεζάκης.

Δυστυχώς ο καιρός δεν ήταν αυτή τη φορά παραστάτης στις προσπάθειες των φίλων μας, αφού ο δυνατός Βόρειος άνεμος έφτανε –όπως τον μέτρησε με ανεμόμετρο ο κ. Α. Κριτζάς- τα 7 Bft, με τάση ισχυροποίησης! Και αν ήταν 7 Bft στο έδαφος, γνωρίζουμε καλά, ότι ψηλά στον αέρα θα έφτανε τουλάχιστον τα 8 Bft !

Ο καιρός δεν βοήθησε στην εκδήλωση! Οι συμμετέχοντες στον αγώνα διαγωνίστηκαν σχεδόν υπό συνθήκες θύελλας. Δείτε σε αυτή την φωτογραφία αυτό το “αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο”, στο άνω δεξιό μέρος της φωτογραφίας: Δεν πρόκειται για πτέρυγα, αλλά για καπέλο που έχει απογειωθεί! Ο αερομοντελιστής που το έχασε, ακριβώς από κάτω, κοιτάζει αμήχανος!

Και όμως! Με αυτές τις συνθήκες -σχεδόν θύελλας- ήταν αρκετοί οι τολμηροί που λίγο αργότερα έλαβαν μέρος στον αγώνα!

Κατά την αρχή της εκδήλωσης μαζεύτηκαν λαχνοί με τα ονόματα των παρευρισκομένων, για να γίνει μετά την κοπή της πίττας η κλήρωση των πολλών δώρων, που ευγενικά προσέφεραν αρκετά καταστήματα ειδών μοντελισμού.

Ο εκ των διοργανωτών της εκδήλωσης κ. Κ. Αρβανιτάκης κόβει την πίττα. Δεξιά του στην φωτογραφία, η ψυχή της εκδήλωσης κ. Απ.Γαδετσάκης, υπεύθυνος της “GREEKWINGS” , ο οποίος ήρθε από τα Τρίκαλα, ειδικά για την εκδήλωση. Η προσφορά του κ. Γαδετσάκη στον Ελληνικό Αερομοντελισμό είναι πολύ σημαντική, τον θυμόμαστε ασφαλώς από τις πολλές διοργανώσεις που είχε κάνει στο μοντελοδρόμιο του κ. Μπούρμπουλα, στο Ακραίφνιο.

Το φλουρί βρήκε ο κ. Γ. Παπαδόπουλος από τον Σύλλογο του ΣΕΦ. Το φλουρί δεν αντιπροσώπευε κάποιο συγκεκριμένο δώρο, ώστε να μην φανεί ότι ευνοείται κάποιο συγκεκριμένο κατάστημα ειδών μοντελισμού. Πολύ σωστό!

Την κοπή της πίττας ακολούθησε η κλήρωση πολλών δώρων που, όπως αναφέραμε, προσέφεραν τα καταστήματα. Τα δώρα ήταν πραγματικά τόσο πολλά, που οι περισσότεροι όλο και κάτι κέρδισαν!

Ο κ. Γαδετσάκης τραβάει από το κουτί τους λαχνούς με τα ονόματα των τυχερών. Στα δεξιά του στην φωτογραφία, ο κ. Αρβανιτάκης τραβάει επίσης ένα λαχνό με το δώρο που αντιστοιχεί στο κάθε συγκεκριμένο όνομα.

Ένας εκ των τυχερών της κλήρωσης, ο κ. Θαν. Δαρδαγάνης, παραλαμβάνει το δώρο του από τον κ. Γαδετσάκη.

Ήταν πολύ ευχάριστο να βλέπουμε στην εκδήλωση αερομοντελιστές από όλους τους χώρους και τα μοντελοδρόμια. Παρών ήταν ασφαλώς ο κ. Κ. Παπαδόπουλος (που ήταν άλλωστε και διοργανωτής) , ο κ. Παν. Σοφός που συμμετέχει σε όλες σχεδόν τις εκδηλώσεις αερομοντελισμού, αλλά και πολλοί φίλοι από το ΣΕΦ, από τον σύλλογο ΠΕΤΜΕ κ.α.

Ο κ. Σοφός από τους “στυλοβάτες” του Ελληνικού αερομοντελισμού, παρών σε όλες τις εκδηλώσεις. Εδώ κοιτά με χαρακτηριστική απορία, “εμβρόντητος” θα λέγαμε, το λαχνό με το δώρο που του έτυχε: Το δώρο αφορούσε κάποιο εξάρτημα για ελικόπτερο ! (είναι τοις πάσι γνωστό ότι ο κ. Σοφός δεν πολυσυμπαθεί τα ελικόπτερα!)

Μετά λοιπόν το “φάγωμα” της πίττας, τα αναψυκτικά (που ευγενικά προσέφεραν οι διοργανωτές της εκδήλωσης) και την κλήρωση των δώρων, έφτασε και η στιγμή του αγώνα, που αρκετοί πιστέψαμε ότι δεν θα γινόταν λόγω του υπερβολικού ανέμου. Ο κ. Γαδετσάκης εξήγησε με το μεγάφωνο τους κανονισμούς των αγώνων, οι οποίοι γενικά ήταν απλοί:

Τα μοντέλα –που έπρεπε να πληρούν κάποιες προδιαγραφές εκπετάσματος και βάρους- θα εκινούντο παράλληλα με την πλαγιά του βουνού κάνοντας κύκλους, μεταξύ 2 ομάδων κριτών: Του αλυτάρχη του αγώνα (δεξιά στην πλαγιά) και 3 κριτών (αριστερά στην πλαγιά) οι οποίοι κρατούσαν σημαίες διαφορετικού χρώματος για κάθε ένα από τα 3 αεροπλάνα που έπαιρναν μέρος σε κάθε γύρο.

Ο νικητής του αγώνα θα ήταν αυτός που θα έκανε 10 γύρους μεταξύ των 2 ομάδων κριτών, στο λιγότερο χρόνο.

Ο κ. Γαδετσάκης εξηγεί τους κανόνες του αγώνα στους παρισταμένους.

Τελικά εμφανίστηκαν 9 τολμηροί που δήλωσαν συμμετοχή ! Αυτοί χωρίστηκαν σε 3 ομάδες, των 3 διαγωνιζομένων σε κάθε γύρο. Αποφασίστηκε να γίνει και ένας γύρος δοκιμαστικών πτήσεων, ώστε να εκτιμηθεί η δυσκολία του αγώνα, με το δεδομένο του ανελέητου ανέμου!

Πριν την έναρξη του αγώνα, οι αερομοντελιστές δοκίμασαν τις δυνάμεις τους με δοκιμαστικές πτήσεις, που και αυτές προσέφεραν εκπληκτικό θέαμα στους θεατές!

Σε αυτή την ωραία φωτογραφία, ο κ. Κώστας Παπαδόπουλος βοηθά τον κ. Μάριο Παπαδόπουλο, απογειώνοντας την πτέρυγα του για να την δοκιμάσει.

Όμως δεν ήταν όλες οι δοκιμές επιτυχείς: Στην φωτογραφία βλέπετε αερομοντελιστές να ψάχνουν στην πλαγιά το μοντέλο που ο άνεμος με μανία έριξε! Και όμως! Το μοντέλο επιδιορθώθηκε και πέταξε κατόπιν πολύ καλά!

Με τις “απώλειες” που σημειώθηκαν κατά τις δοκιμές, οι συμμετοχές περιορίστηκαν τελικά σε 6 διαγωνιζόμενους, οι οποίοι σαν κύριο αντίπαλο είχαν μάλλον τον λυσσασμένο άνεμο!

Το κοινό παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον και αγωνία την πάλη των ελαφρών μοντέλων με τον άνεμο, η υπερβολική ένταση του οποίου μπορεί να μας προσέφερε εκπληκτικό θέαμα, αλλά προκάλεσε και πολλές απώλειες!

Η οργάνωση πάντως του αγώνα ήταν άψογη: Κριτές με κράνη και με σημαίες διαφορετικού χρώματος για κάθε μοντέλο, ώστε να ειδοποιούν τον αλυτάρχη για τυχόν παραβιάσεις των κανονισμών, για να επιβάλλει τους αντίστοιχους πόντους ποινής

Άψογη η οργάνωση των αγώνων με κράνη ασφαλείας για τους κριτές, χρωματιστές σημαίες κλπ.

Ο κ. Γαδετσάκης, επί τω έργω! Σαν αυστηρός αλυτάρχης του αγώνα κατακεραύνωνε με τις ποινές του, όσους τολμούσαν να παραβιάσουν τους κανονισμούς!

Ο αγώνας άρχισε! Εδώ ο κ. Κ. Αρβανιτάκης απογειώνει την πτέρυγα του, ενώ οι συναγωνιστές του τις έχουν ήδη απογειώσει και τις παρακολουθούν. Κυριότερος αντίπαλος, ο άνεμος!

Νικητής του αγώνα αναδείχθηκε ο κ. Παν. Κωσταλούπης, που φαίνεται στην εικόνα να έχει μόλις απογειώσει την πτέρυγα του.

Ο κ. Κωσταλούπης με το μοντέλο που του χάρισε την νίκη, την πτέρυγα “PLUTO”

Εντύπωση με τις –πραγματικά εκπληκτικές- επιδόσεις της, προκάλεσε και η Ελληνικής κατασκευής πτέρυγα “ΞΥΡΑΦΙ”. Την πτέρυγα σχεδίασε και κατασκευάζει η εταιρεία του κ. Γαδετσάκη “GREEKWINGS”. Μια αξιέπαινη Ελληνική προσπάθεια.

Η Ελληνική πτέρυγα “ΞΥΡΑΦΙ”. Η ονομασία της σίγουρα οφείλεται στην πολύ λεπτή αεροτομή της, που θυμίζει ξυράφι. Παρά τον ισχυρό άνεμο, πετούσε εκπληκτικά! Εδώ την πετά ο κ. Κ. Αρβανιτάκης

Μετά την πτήση της, φυσικό ήταν η πτέρυγα και ο ιδιοκτήτης της να προκαλέσουν τον θαυμασμό και το ενδιαφέρον του κόσμου που ζητούσε να μάθει περαιτέρω πληροφορίες.

Ο κ. Αρβανιτάκης και η πτέρυγα του (κατασκευής GREEKWINGS), προκάλεσαν το ενδιαφέρον των αερομοντελιστών, που φαίνονται στη φωτογραφία να την περιεργάζονται με θαυμασμό.

Από την –έστω μικρή- εμπειρία μας στο COMBAT, πιστεύουμε ότι αυτή η πτέρυγα, κατάλληλα τροποποιημένη ώστε να δέχεται και θερμικές μηχανές, δεν θα είχε τίποτα απολύτως να ζηλέψει από επαγγελματικές κατασκευές του εξωτερικού!  Δείτε άλλωστε στην παρακάτω εικόνα μια ανάλογη κατασκευή Αμερικάνικης εταιρείας, που φτιάχνει αεροπλάνα ειδικά για COMBAT:

Κατ αυτόν τον τρόπο πιστεύουμε ότι όχι μόνο ανοίγονται σπουδαίες προοπτικές για την εγχώρια βιοτεχνία αερομοντελισμού, αλλά μπορεί να δοθεί και μια ώθηση στο COMBAT στην Ελλάδα, υπό την έννοια ότι οι Έλληνες αερομοντελιστές θα μπορούν να βρίσκουν και να προμηθεύονται από εδώ κατάλληλα αεροπλάνα, χωρίς να υφίστανται την δοκιμασία εξεύρεσης κατάλληλου υλικού και εισαγωγής του από το εξωτερικό και μάλιστα από την Αμερική, απ όπου τα πράγματα λόγω δασμών, τελωνείων κλπ. δεν είναι και τόσο εύκολα (και όλο και θα χειροτερεύουν από εδώ και πέρα). Βέβαια, όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι και το κόστος του μοντέλου θα είναι ανταγωνιστικό ή και χαμηλότερο του Αμερικάνικου (ή άλλης προέλευσης προϊόντος), ώστε να έχουν και οι Έλληνες αερομοντελιστές σοβαρό κίνητρο να υποστηρίξουν την Ελληνική βιοτεχνία.

Μετά το πέρας των αγώνων, έγιναν ελεύθερες πτήσεις μοντέλων αλλά και “dogfighting” μεταξύ των φανατικών του είδους, με μερικές εντυπωσιακές συγκρούσεις στον αέρα και πτώσεις, ευτυχώς χωρίς σπουδαίες βλάβες για τα μοντέλα, τα οποία μετά από λίγο ξαναπέταξαν!

Εάν θα θέλαμε να κάνουμε ένα απολογισμό της εκδήλωσης, όπως το συνηθίζουμε άλλωστε, θα τον συνοψίζαμε ως εξής:

-        Είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με αερομοντελιστές από άλλους χώρους, ασχολούμενους με άλλους τομείς του αερομοντελισμού, να γνωριστούμε, να συζητήσουμε μαζί τους, να ανταλλάξουμε απόψεις, να πούμε κάποιο αστείο μεταξύ μας.

-        Ενημερωθήκαμε για νέα προϊόντα και πλουτίσαμε τις γνώσεις μας.

-        Απολαύσαμε ένα εκπληκτικό θέαμα! Από την άποψη αυτή δεν ήταν εχθρός ο ισχυρός άνεμος, αλλά σύμμαχος, έστω και αν αυτό κόστισε την καταστροφή ή ζημιά κάποιων μοντέλων.

-        Απολαύσαμε την ωραία φύση. Από το συγκεκριμένο σημείο, την κορυφή, μπορεί αν δει κανείς ταυτόχρονα τις Βόρειες παραλίες της Αττικής (Αιγαίο) και από την άλλη πλευρά τον Σαρωνικό, μετά την Ανάβυσσο.

-        Κερδίσαμε πολλά και πλούσια δώρα, φάγαμε την ωραία πίττα και ήπιαμε αναψυκτικά, που απλόχερα προσέφεραν οι διοργανωτές!

Η άποψη μας είναι ότι ένα τέτοιο γεγονός θα έπρεπε ασφαλώς να προσελκύσει πολύ περισσότερο κόσμο, από τον –έστω αρκετό- που παραβρέθηκε. Πράγματι, το να στερηθούμε μια Κυριακή την συνηθισμένη ρουτινιάρικη πτητική μας εξόρμηση προκειμένου να παρακολουθήσουμε κάτι διαφορετικό, δεν μας στερεί τίποτα, αντιθέτως μας προσφέρει κάτι σημαντικό.

Βέβαια οι όποιες εκδηλώσεις θα πρέπει να διοργανώνονται λαμβάνοντας υπόψη και την ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία του Έλληνα, ως Μεσογειακού λαού. Αν στις ξένες χώρες του Βορρά, η Αερομοντελιστική περίοδος αρχίζει τώρα το Μάϊο, στην Ελλάδα τώρα τελειώνει. Κάτι ο ωραίος καιρός που μας τραβά περισσότερο σε βόλτες, παρά στο να κλειστούμε μέσα να φτιάχνουμε τα αεροπλανάκια μας, κάτι η ζέστη και ο ήλιος που μας σπρώχνει περισσότερο προς τις παραλίες παρά προς τα μοντελοδρόμια, κάτι η μεσημεριάτικη λαύρα που μας αποχαυνώνει και μας νυστάζει, ειδικά αν βρεθούμε σε κάποιο χώρο πτήσεων χωρίς σκιά, όλα αυτά συντελούν στην “θερινή (αντί χειμερία) νάρκη” του αερομοντελισμού στην πατρίδα μας!

Υπό αυτό το σκεπτικό, καλό είναι –πάντα κατά την ταπεινή μας άποψη- όλες οι διοργανώσεις να υλοποιούνται μέχρι τέλος Απριλίου, το πολύ αρχές Μαΐου. Εκδηλώσεις που θα γίνονται πιο μετά, είναι σίγουρο για όλους τους προαναφερόμενους λόγους, ότι δεν θα συγκεντρώνουν και τόσο πολύ κόσμο.

Από την άλλη πλευρά ο Ελληνικός Αερομοντελισμός χρειάζεται τις εκδηλώσεις, οι οποίες ομολογουμένως είναι ελάχιστες.

Στους αγώνες της ΕΛΑΟ (Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας), καλώς ή κακώς, πηγαίνει αποδεδειγμένα ελάχιστος κόσμος, συνήθως μόνο οι αθλητές και οι κριτές, με μόνη ίσως εξαίρεση τους Πανελλήνιους αγώνες SCALE κάθε Οκτώβρη, όπου το κοινό συρρέει για να θαυμάσει τα κομψοτεχνήματα-μοντέλλα που με κόπο και μεράκι φτιάχνουν οι φανατικοί του είδους.

Στην κοπή πίττας των μοντελοδρομίων, ως επί το πλείστον συμμετέχουν τα μέλη και λίγοι μοντελιστές από άλλους χώρους.

Τι μένει λοιπόν;

Οι δυο γιορτές των φίλων του ΣΕΦ (Χριστουγεννιάτικη και κοπή πίττας) που έλκουν πολλούς φίλους, το FLY-IN του κ. Μπούρμπουλα στο Ακραίφνιο (με μόνο ίσως μειονέκτημα ότι γίνεται πολύ αργά, τον Ιούνιο που έχουν πιάσει για τα καλά οι ζέστες και πολλοί προτιμούν την θάλασσα) και η εκδήλωση αυτή που παρακολουθήσαμε, των Φίλων του Ανεμοπτερισμού.

Σημαντικότατη εκδήλωση είναι ασφαλώς και το FLY-IN που διοργανώνει κάθε χρόνο, τα τελευταία χρόνια, η Αεραθλητική Ένωση Μαγνησίας (ΑΕΜΑ), με μεγάλη επιτυχία. Γίνεται όμως στον Βόλο, αρκετά μακριά από την Αττική και δεν είναι εύκολο για όλους τους αερομοντελιστές να την παρακολουθήσουν.

Σε εμάς επαφίεται λοιπόν να ενισχύσουμε με την παρουσία μας τις υφιστάμενες εκδηλώσεις και να βοηθήσουμε όσο μπορούμε να γίνουν και άλλες.

Σε εμάς επαφίεται τελικά αν θα αφήσουμε τον αερομοντελισμό στη χώρα μας στο –ας μας επιτραπεί η έκφραση- σχεδόν πρωτόγονο σημείο που είναι σήμερα, ή θα τον προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω.

Υπό την έννοια αυτή, όλοι εμείς που αγαπούμε πραγματικά τον Αερομοντελισμό και έχουμε αφιερώσει σε αυτόν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους διοργανωτές της χθεσινής εκδήλωσης στην Κερατέα.

Γιώργος Καρασούλας