Cessna Cardinal

Cessna 177 Cardinal της Aviomodelli

Το κάθε αεροπλάνο μου έχει την δική του ιστορία. Οπωσδήποτε και η ιστορία της δικής μου Cardinal δεν στερείται περιπέτειας, πολλής δουλειάς, ατυχημάτων και οπωσδήποτε καλών και κακών στιγμών.

Η πρώτη μου επίσκεψη στο κατάστημα του Στέλιου του Κουτσού το Φθινόπωρο του 2004, συμπίπτει με την επιθυμία μου να ξεκινήσω ή καλλίτερα να ξυπνήσω την αγάπη μου για τον αερομοντελισμό.

Μπαίνοντας μέσα, το βλέμμα μου σταμάτησε σ’ ένα εντυπωσιακό και σχετικά μεγάλο κουτί της Aviomodelli που περιείχε την Cessna Cardinal .

Οι σπουδές μου στην Ιταλία συνετέλεσαν βοηθητικά  και προσθετικά για να θέλω να επιλέξω μοντέλο Ιταλικής προέλευσης…

Ο Στέλιος δεν συμφώνησε με αυτή την επιθυμία μου και με έπεισε να ξεκινήσω με ένα αεροπλανάκι πιο βατό. Έτσι έφυγα με ένα "Βίκτορα" της Aviomodelli…

Ο Στέλιος ανέλαβε να με βοηθήσει στην κατασκευή του και στην συνέχεια στην εκπαίδευσή μου.

Στο τέλος του ιδίου χρόνου προσπαθούσα να πετάξω τον "Βίκτορα" στο Μοντελοδρόμιο του αγαπητού φίλου Πέτρου Ντούνη που με ανέλαβε στην συνέχεια.

Ο "Βίκτορας" επισκευάστηκε πολλές φορές και τράβηξε τα πάνδεινα στα άπειρα χέρια μου.

Το αεροπλανάκι αυτό έχει καταφέρει να επιβιώσει και παροπλισμένο πια ξεκουράζεται στην αποθήκη μου.

Μόλις άρχισα να προσγειώνω κακήν – κακώς, επέστρεψα δριμύτερος στον Στέλιο απαιτώντας την αγορά της Cardinal. Κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να το αποφύγει και έτσι ευτυχισμένος βρέθηκα με το εντυπωσιακό κουτί στα χέρια.

Το μεγάλο πρόβλημα,  που ο Στέλιος μου συμπαραστάθηκε, δεν ήταν τόσο το κατασκευαστικό κομμάτι, αλλά η επιλογή μου να την βάψω στην συνέχεια και να μην την καλύψω με τα αυτοκόλλητα που την συνόδευαν.

Δεν θα ξεχάσω, ότι η βαφή της έγινε κατά το μεγαλύτερο μέρος από τον Στέλιο στο σπίτι μου. Σε αυτόν οφείλω κυρίως την ικανότητά μου να βάφω με πιστόλι. Τώρα που μου ξαναδίνεται η ευκαιρία, θα ήθελα να τον ευχαριστήσω, διότι, πράγματι, ήταν ένας καλός φίλος και δάσκαλος. Του οφείλω την βασική αερομοντελιστική εκπαίδευσή μου.

Η Cardinal ολοκληρώθηκε. Μία κούκλα. Τα χρώματα που είχα επιλέξει, όπως και το σχέδιο βαφής, φάνταζε στα μάτια μου εντυπωσιακό.

Η Cardinal βαμμένη μετά τα δύο χέρια primer πρώτα το άσπρο και μετά από καλό μασκάρισμα το πράσινο χρώμα. Το μαύρο χρώμα στην συνέχεια.

Στις 12-12-2004 η Cardinal ήλθε στα Μέγαρα δίπλα στον "Βίκτορα" …

Γρήγορα βρέθηκε στον αέρα στα έμπειρα χέρια του Πέτρου Ντούνη

Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Έβλεπα να πετά αυτό το τόσο όμορφο μοντέλο, κατασκευασμένο με τα δικά μου χέρια.

Τις επόμενες ημέρες ο Πέτρος με πίεζε να το πετάξω. Το επιχείρημά του ήταν ότι σαν μεγάλο μοντέλο είναι πιο αξιόπιστο πτητικά από τον "Βίκτορα" και θα ήταν ευκολότερο για μένα. Τελικά το αποδέχτηκα με την προϋπόθεση να αναλάβει αυτός την προσγείωση και απογείωση.

Το εγχείρημα επέτυχε και έτσι γλυκάθηκα. Η ιστορία συνεχίστηκε και άλλες φορές τις άλλες ημέρες. Δυστυχώς, η πετυχημένη συνταγή δεν κράτησε για πολύ. Για κάποια στιγμή που ο Πέτρος με άφησε μόνο, στην στροφή επάνω μου ρίχνει φτερό και το αεροπλάνο πήρε μεγάλη κλίση. Προσπάθησα να διορθώσω με “up” αντί για “down” και το αεροπλάνο καρφώθηκε  στο έδαφος εντελώς κάθετα. Το μόνο που σώθηκε ήταν τα πίσω παπουτσάκια…

Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω την οδύνη μου. Ήμουν ένα ράκος. Μου ήταν αδύνατον να πιστέψω ότι η τόση δουλειά που είχα ρίξει εγώ και ο Στέλιος πήγε χαμένη.

Την άλλη μέρα βρέθηκα στον Στέλιο ζητώντας να ξαναγοράσω την Cardinal !

Δεν την είχε ετοιμοπαράδοτη και την παρήγγειλε. Σύντομα ήταν στα χέρια μου και έτσι ξαναξεκίνησε ο Γολγοθάς μου. Αυτή την φορά μόνος μου. Αυτή είναι η Cessna Cardinal που έχω υπόψη μου να σας περιγράψω …

Story μέρος β’…

Μετά την συμβουλή κάποιων φίλων, αποφάσισα να εμπλακώ στην ανακατασκευή του φτερού και να προσθέσω flaps, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη από την Aviomodelli!. Αυτό πίστευα ότι θα με βοήθαγε να καταφέρω κάποια στιγμή να την προσγειώσω.

Ζήτησα από τον Στέλιο την συμβουλή του. Πράγματι, μου σχεδίασε στο φτερό, πριν ξεκινήσω την κατασκευή του, τη θέση που θα έπρεπε να δημιουργήσω τα flaps.

Τα elerons είχαν μήκος 91 εκατοστά το καθ’ ένα. Στους 46,5 πόντους από το τέλος τα έκοψα. Το υπόλοιπο κομμάτι των 44,5 πόντων, κολλήθηκε στο φτερό.

Το eleron είχε βάθος 6,5 πόντους. Το flap θα έπρεπε να έχει βάθος (8) πόντους. Έτσι είχε αποφασίσει ο Στέλιος.

Το κάθε flap ντύθηκε στα άκρα του μ’ ένα ψιλό κοντραπλακέ. Στο επάνω μέρος, στο σημείο δηλαδή της κοπής, κώλυσα ένα πηχάκι από μπάλσα. Στη συνέχεια, στρογγύλεψα το πηχάκι για να πάρει το επιθυμητό σχήμα. Στερέωσα τα flaps με ειδικούς μεντεσέδες που μου έδωσε ο Στέλιος. Το κάθε flap στερεώθηκε σε υποδοχή που δημιουργήθηκε κάτω από το φτερό. Στο σχέδιο που ακολουθεί φαίνονται οι νέες διαστάσεις των eleron και flaps, όπως και ο τρόπος που στερεώθηκαν τα flaps με τους μεντεσέδες στην υποδοχή που δημιούργησα στο φτερό γι’ αυτά. 

Η κίνησή των elerons όπως και των flaps γίνεται από τέσσερα servo. Αναγκαστικά να θάψω στο φτερό τέσσερα κουτιά για να τοποθετήσω τα servo. Η Aviomodelli είχε τον έλεγχο των δύο eleron με ένα servo που το τοποθετούσε στον κέντρο του φτερού. Αυτή η λύση καταργήθηκε στην δική μου περίπτωση. Στις  παρακάτω φωτογραφίες βλέπετε το φτερό ολοκληρωμένο.

Τελείωσα την κατασκευή του φτερού με επιτυχία. Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό. Συγνώμη για την μετριοφροσύνη!

Το άλλο σημείο που πείραξα ήταν να αντικαταστήσω το πλαστικό και εύθραυστο μπροστινό σκέλος με της Robart Fixed Steerable Nosegear w/Fork 3/8" με κωδ. Robart 654. Το βρήκα στην Tower Hobbies προς 62$. http://www3.towerhobbies.com/cgi-bin/WTI0001P?I=LXES72&P=8

Το σκέλος της Robart δεν είναι μόνο ανθεκτικό, αλλά κάνει και απορρόφηση των κραδασμών με το ενσωματωμένο ελατήριο που διαθέτει.

Πρόβλεψα την εγκατάσταση glowdriver για την υποστήριξη της ανάφλεξης του μπουζιού.

Στην συνέχεια τα ηλεκτρικά σχέδια του μοντέλου.

Το πλακετάκι του glowdriver είναι κατασκευή του φίλου μου Τζανή Δημήτρη.

Οι δύο συσσωρευτές τοποθετήθηκαν και οι δύο μπροστά στο Cowl για να ζυγίσει το μοντέλο.

Ο κινητήρας είναι ο O.S. FS-120 III Surpass Ringed 4-Stroke w/Pump

 

με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

·         Bore: 30.4mm

·         Stroke: 27.5mm

·         Power Output: 2.1 BHP at 12,000 RPM

·         Practical RPM Range: 2,000 - 12,000 RPM

·         Weight-Without Muffler: 921gr

·         Weight-With Muffler: 1.000gr

·         Crankshaft Thread Size: 5/16-24

·         Valve Clearance: Between .04mm and .1mm

·         Length: 102mm from backplate to the front of the drive washer

·         Width: 47mm width of engine neglecting the mounting flanges

·         Height: 139.5mm

·         Suggested Prop(s): 14x9, 14x10, 14x11, 15x8, 15x9, 15x10, 16x6,

·         Construction: Aluminum and Aluminum alloys

 

Δούλεψα με υπομονή το Cowl για να πετύχω την προσαρμογή της κεφαλής του κυλίνδρου,

την ρύθμιση των στοφών και την σωστή ψύξη του κινητήρα.

Αυτό που με ταλαιπώρησε ήταν το βάψιμο. Ήθελα να είναι διαφορετικό από το προηγούμενο. Έψαχνα για μέρες στο ιντερνέτ να βρω σχέδιο βαφής που θα μου άρεσε. Τελικά κατέληξα και ξεκίνησα.  Δεν θα το πιστέψετε. Οι εργασίες κράτησαν έξι μήνες. Βέβαια επειδή η ιστορία, μου ήταν δυσάρεστη, έκανα μεγάλα διαλλείματα . Το αποτέλεσμα με αντάμειψε. Πιστεύω ότι είναι μία από τις ποιο όμορφες Cardinal της Aviomodelli.

Ήρθε η ώρα του ζυγίσματος. Η ζυγαριά έδειξε κόκκινο! 6.825 gr αντί 4.500 - 4.850 που δηλώνει ο κατασκευαστής. Δηλαδή, δύο κιλά περισσότερο. Τρομοκρατήθηκα. Αρχικά πίστεψα ότι το βάψιμο φόρτωσε το μοντέλο με τα δύο κιλά. Μπαίνω στο ίντερνετ και ψάχνω. Εντοπίζω άλλον έναν με την ίδια δυσάρεστη έκπληξη!

 

http://www.ciao.it/Aviomodelli__Opinione_340309

 

“ho costruito un cessna cardinal il modello più grande che aveva in catalogo l' aviomodelli,sulla scatola in bella evidenza c'era scritto che il modello ultimato doveva pesare 4500-5000 gr.
Ebbene, incuriosito, ho provato a pesare tutti i componenti inseriti nella scatola di montaggio...
con mio dispiacere ho scoperto che pesavano da soli 5500 gr, non avevo ancora steso un filo di colla! Come potevo farlo risultare 5000 gr se dovevo ancora iniziare la costruzione???”

“Έφτιαξα μία Cessna Cardinal, το μεγαλύτερο μοντέλο της aviomodelli που είχε στον κατάλογο. Σε περίοπτη θέση στο κουτί της συσκευασίας, ανέφερε ότι το μοντέλο ολοκληρωμένο θα πρέπει να ζυγίζει  4.500-5.000 γραμμάρια.
Λοιπόν, από περιέργεια, προσπάθησα να ζυγίσω όλα τα μέρη που περιλαμβάνονταν στο κιτ ...
Ανακάλυψα με λύπη μου ότι ζύγιζαν από μόνα τους 5.500 γραμμάρια και ακόμη δεν είχα προσθέσει ούτε ένα γραμμάριο κόλλας! Πώς θα μπορούσα να καταφέρω ολοκληρωμένο να ζυγίσει 5.000 gr πριν ξεκινήσω την κατασκευή;; "

 

Μετά από αυτό ξεκίνησα τους υπολογισμούς μου για να εντοπίσω το πιθανό λάθος μου.

 

Cardinal Aviomodelli	1	5.500	5.500
FS-120S III PUMP	1	1.000	1.000
Hobbico HydriMax 6.0V 2000mAh NiMH	1	170	170
Sanyo KR2800C 1.2 Volt	1	50	50
Futaba R149DP 9-Channel PCM	1	36	36
Futaba Servo Standard High - Torque S 3010	6	41	246
Futaba Servo Standard Ball Bearing S 3001	1	45	45
			7.047

 

Επιεικώς το αποτέλεσμα θα έπρεπε να είναι πλέον των επτά κιλών. Κατάλαβα ότι το δικό μου βαμμένο εφ’ όσον ζύγιζε 6.825 gr, θα πρέπει να ήταν μία καλή επίδοση …

 

Ήλθε η ώρα να πετάξει. Τις πρώτες πτήσεις τις έκανε όπως το συνηθίζω ο Αγαπητός Φίλος Πέτρος Ντούνης. Δεν είχαμε εκπλήξεις. Εγώ δεν θέλησα να δοκιμάσω …

Πέρασε καιρός και κάποια στιγμή το έφερα στο Μοντελοδρόμιο. Οι δύο πρώτες δοκιμές ήταν ένας εφιάλτης. Δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να κρατήσω το μοντέλο στην ευθεία. Αυτό μετά μανίας μου έφευγε απότομα δεξιά. Την πρώτη φορά κλάδεψε τα χόρτα, την δεύτερη φορά πέρασε ξυστά πάνω από τα κεφάλια του Τζανή και Καρασούλα που βιντεοσκοπούσε !!!

Ο Πέτρος μου συνέστησε να δοκιμάσω απογείωση με την πρώτη σκάλα των flaps ενεργοποιημένη. Πράγματι η συνταγή δούλεψε. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερα να την δαμάσω.

 

Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την φωτογραφία από την πτήση της για το σήμα της “modelomania”

Γιώργος Αυγερινόπουλος

 

Για το Φωτογραφικό Άλμπουμ της Cessna Cardinal πιέστε εδώ ...

 

Το Video των πρώτων πτήσεων από εμένα …