Susana

Susana





Πριν τριάντα πέντε χρόνια περίπου, ίσως και περισσότερο, σ' ένα ταξίδι μου στην Γένοβα της Ιταλίας, αγοράσαμε με τον κουμπάρο μου (Τάκη), δύο κιτ μίας μικρής ψαράδικης βάρκας με το όνομα "Susana".

Στο ξενοδοχείο άνοιξα το κουτί και διαπίστωσα ότι στο εσωτερικό του υπήρχαν μια σειρά από ξύλινα πηχάκια και αυτά θα έπρεπε να επεξεργαστώ για να φτάσω στο αποτέλεσμα της έγχρωμης φωτογραφίας που μοστράριζε στο καπάκι του κουτιού!

Η Susana μετά το lifting	Η Susana πριν το lifting

Κατάλαβα ότι είχα μπλέξει, μα απεφάσισα να φάω το "σαπούνι" …
Στην επιστροφή τα απογεύματα έκοβα τα ξυλάκια στο σαλόνι, δεν υπήρχε τότε εναλλακτική λύση, γέμιζα τα πάντα με πριονίδι, αντιμετώπιζα την δυσαρέσκεια της γυναίκας μου, μα επέμενα να φτάσω στο τέλος …

Ο κουμπάρος μου εγκατέλειψε την μάχη της κατασκευής κάπου στο μέσον και έτσι έμεινα μόνος μου να το παλέψω. Δεν κρύβω να πω, ότι εκείνη την εποχή οι κατασκευαστικές μου γνώσεις δεν ήταν αρκετές και η δεξιοτεχνία μου περιορισμένη.

Τελικά τα κατάφερα και η Susana ολοκληρώθηκε. Το αποτέλεσμα δεν ήταν σαν της φωτογραφίας, αλλά εγώ αισθανόμουν ικανοποιημένος.

Πέρασαν τα χρόνια και η Susana χάθηκε κάπου στην επαγγελματική μου αποθήκη. Πριν λίγα χρόνια την βρήκα τοποθετημένη στο γραφείο των συνεργατών μου. Η έκπληξή μου ήταν ασφαλώς μεγάλη. Τους την πήρα, αψηφώντας τις διαμαρτυρίες τους, και την ξανάφερα στο σπίτι.

Κάποια στιγμή απεφάσισα να την επισκευάσω και να την βελτιώσω όσο μπορούσα. Έτσι την ξανάβαψα αλλάζοντας τα χρώματα και ξανάφτιαξα τα σχοινάκια.

Σήμερα σας την παρουσιάζω όχι σαν κάτι το κατασκευαστικά ιδιαίτερο.

Εμένα προσωπικά, όσο περνούν τα χρόνια, τα αντικείμενα του παρελθόντος με γεμίζουν συγκίνηση και νοσταλγία, την οποία ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.

Γιώργος Αυγερινόπουλος

Άλμπουμ Susana ...