On Board Glow Driver

Το θέμα της διατήρησης του κινητήρα εν λειτουργία κατά την διάρκεια της πτήσης απασχολούσε και απασχολεί συνεχώς τους αερομοντελιστές.

 

Οι αιτίες της κράτησης του κινητήρα είναι πολλές και αλλάζουν από αεροπλάνο σε αεροπλάνο.

Κυριότερη από αυτές είναι η υψηλή θερμοκρασία από ελλιπή ψύξη.

Οι αιτίες αυτές όμως είναι αντικείμενο των μηχανικών και τις αντιπαρέρχομαι.

Θα ασχοληθούμε όμως με το μπουζί, το οποίο είναι μέρος του προβλήματος.

 

Στην ουσία, αυτό είναι μία αντίσταση πολύ χαμηλής τιμής σε ohms, όπου με μία μπαταρία 1,2 volt καταφέρνουμε να το κοκκινίσουμε και να ξεκινήσουμε τον κινητήρα είτε δίχρονος είναι είτε τετράχρονος.

Μία μπαταρία LIPO 2 στοιχείων μας δίνει 2Χ3,7= 7,4 volt και το βάρος της στην χωρητικότητα των 2.000mA δεν ξεπερνά τα 120g.

Ιδανική λύση για το βάρος της μπαταρίας, αλλά η τάση της είναι υψηλότερη από την τάση των 6,5 volt που μπορούν να δουλέψουν τα servo.

Είναι σίγουρο δε ότι αν δεν χρησιμοποιήσουμε κατάλληλο ρυθμιστή ανάμεσα στη μπαταρία και στον δέκτη - servo θα προξενήσουμε ανεπανόρθωτη ζημία στα servo.

Δεν είναι λίγες οι φορές που θέλουμε να κάνουμε μια "εξυπνάδα" επάνω στο αερομοντέλο μας και ειδικά όταν αυτό είναι scale.

Ένα μυδραλιοβόλο να κροταλεί ένα φως να ανάβει και ότι άλλο βάλει ο νους μας.

Όταν αυτή η "εξυπνάδα" είναι ηλεκτρική και χρειαζόμαστε τον έλεγχο της από την τηλεκατεύθυνση, τότε πρέπει να τοποθετήσουμε ένα ηλεκτρονικό διακόπτη που οδηγείται από τον δέκτη και κατά προέκταση από τον χειριστή.

Φυσικά θα απασχολήσουμε ένα spare κανάλι του δέκτη το οποίο θα ελέγχουμε από ένα διακόπτη της τηλεκατεύθυνσης.

Η μέτρηση ρεύματος της κατανάλωσης του δικτυώματος των servo μέσα στο αερομοντέλο έχει μεγάλη σημασία για την μπαταρία που χρησιμοποιείται και ο λόγος είναι εμφανής.

Όσο και μεγάλη μπαταρία να έχουμε μέσα στο αερομοντέλο μια κατανάλωση, του ενός έως δύο ampers συνεχώς, σε ελάχιστο χρόνο δεν έχει αφήσει καθόλου ρεύμα μέσα στην μπαταρία.

Πως θα ξέρουμε όμως αν κάποια φορά ένα servo που έχει σφηνώσει το πηδάλιο που οδηγεί, η δύο servo συνδεδεμένα μηχανικά παράλληλα έχουν κόντρα μεταξύ τους, η κάποιο άλλο servo μεγάλωσε το ρεύμα του αδικαιολόγητα υψηλά από εσωτερική βλάβη?

Η εργασία αυτή που γίνεται αποκλειστικά με ευθύνη του χομπίστα αερομοντελιστή, είναι η αιτία για πολλές πτώσεις με μερική ή ολική καταστροφή του αερομοντέλου.

Η εγκατάσταση των ηλεκτρικών, δηλαδή ο δέκτης τα servo και ο διακόπτης με την μπαταρία μέσα στο αερομοντέλο, πρέπει να τυγχάνει μεγάλης επιμέλειας και προσοχής από τον χομπίστα αερομοντελιστή.

Όλες οι εταιρίες κατασκευής αυτών των εξαρτημάτων κάνουν αξιόλογες προσπάθειες να τα βελτιώσουν και να είναι αξιόπιστα. Οι επίχρυσες επαφές π.χ. είναι πλέον κοινοτυπία Όμως δεν φθάνει μόνο αυτό. Η εγκατάσταση των εξαρτημάτων έχει μεγάλη σημασία και πρέπει να γίνει με προσοχή.

Ένας αερομοντελιστής που αντιμετωπίζει με σοβαρότητα αυτό το hobby έχει πάντα μέσα στο μυαλό του πάρα πολλά ερωτηματικά για όλα τα συναφή εξαρτήματα του αερομοντέλου του.

Ένα μεγάλο ερώτημα γι αυτόν είναι το επίπεδο της τάσης της μπαταρίας που έχει μέσα στο αερομοντέλο του.Εννοείται φυσικά πως έχει βεβαίως τοποθετήσει και το γνωστό μας watch volt.

Επομένως κάθε φορά που το αερομοντέλο του ευρίσκεται κοντά του επιθεωρεί την τάση της μπαταρίας του.

Η παροχή ηλεκτρικής ενεργείας στα αερομοντέλα με κινητήρα μεθανόλης ή βενζίνης επιτυγχάνεται με επαναφορτιζόμενες μπαταρίες διαφόρων τύπων 4,8 έως 6,0 volt, είναι δε πολύ μεγάλος πονοκέφαλος για τον αερομοντελιστή, διότι τυχόν απώλειας της εν πτήση σημαίνει καταστροφή του αερομοντέλου.

Σήμερα υπάρχουν πολύ αξιόλογοι φορτιστές και συντηρούν τις μπαταρίες μας πολύ καλά.

Όμως στο αεροδρόμιο ο αερομοντελιστής τι εικόνα έχει για τις μπαταρίες του;

Κατά καιρούς έχουν εμφανισθεί διάφορα συστήματα ελέγχου του επιπέδου αποθήκευσης της μπαταρίας, όπως π.χ. το σύστημα του μετώπου της μεγάλης και απότομης αποφόρτισης.

SAITO  FG-57T

Το νέο κομψοτέχνημα της SAITO !

Σε προηγούμενο άρθρο μας (βλ.  άρθρο “Το τέλος της μεθανόλης”) τον περασμένο Οκτώβρη γράφαμε για τον επικείμενο παραγκωνισμό των μηχανών μεθανόλης, από τις ολοένα και φτηνότερες -και διαθέσιμες πλέον και σε μικρούς κυβισμούς-  δίχρονες μηχανές βενζίνης.

Το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ασφαλώς η οικονομία τους στην κατανάλωση.

Το μεγάλο τους μειονέκτημα παραμένει όμως, ο υπερβολικός και απαίσιος θόρυβος που κάνουν κατά τη λειτουργία τους!

Πώς να δαμάσετε τους τετράχρονους O.S Engines.

(Αποσυναρμολόγηση του FS 91)

Το είχα απωθημένο κάποια στιγμή να μπορέσω να καταλάβω τους κινητήρες των μοντέλων μου. Η αλήθεια είναι ότι, ενώ στον Τεχνικό τομέα αισθάνομαι ικανοποιητικά καταρτισμένος, στα προβλήματα των κινητήρων είμαι δυστυχώς αδιάβαστος.

Έτσι πήρα την απόφαση να σας περιγράψω το αντικείμενο που δεν ξέρω !!!

Όταν ανακοίνωσα πριν λίγες ημέρες στον φίλο μου Δημητράκη, έτσι προσφωνώ τον Τζανή, ότι απεφάσισα να γράψω ένα άρθρο περιγράφοντας την αποσυναρμολόγηση – συναρμολόγηση ενός κινητήρα τετράχρονου Os Max, μειδίασε για να μην με προσβάλει. Συμπλήρωσε, “εάν δεν καταφέρεις να τον συναρμολογήσεις, έλα να στον κλείσω εγώ !!”.

Mini Field Box (Αερομοντελιστική Εργαλειοθήκη)

Τον Οκτώβρη του 2010, σας είχα παρουσιάσει με υπερηφάνεια, την εργαλειοθήκη μου. Το άρθρο αυτό, είναι από τα πλέον επιτυχημένα της “modelomania”. Έχει μία μεγάλη επισκεψιμότητα, 8.484 επισκέψεις μέχρι και σήμερα, που το κατατάσσει στην πέμπτη θέση των πιο δημοφιλών άρθρων. Δεν έχω στοιχεία να σας δώσω, για το πόσοι φίλοι αερομοντελιστές την κατασκεύασαν.

Σήμερα επανέρχομαι στο ίδιο θέμα, προτείνοντάς σας αυτή τη φορά, τη Mini Αερομοντελιστική Εργαλειοθήκη !!!

Γιατί πήρα την απόφαση να την κατασκευάσω; Για να χωρέσω, εγώ, ο Δημητράκης (Τζανής), δύο μοντέλα και οι εργαλειοθήκες μας, στο πεντακοσαράκι που παρήγγειλα και περιμένω μέσα στον Μάιο να μου παραδώσουν !